Het Kalifaat

11. Wat is het bewijs vermeldt in de Idjm'a (consensus) van de Sahabah?
Met betrekking tot de Idjm'a onder de Sahabah, zij waren het allen eens over de noodzaak en plicht tot
het aanstellen van een Kalief na de dood van de Profeet (saw). Ondanks het feit dat het haraam is voor
degenen die verantwoordelijk zijn voor een begrafenis om zich in te laten met andere zaken alvorens de
overledene te hebben begraven, hebben de Sahabah toch de begrafenis van hun geliefde Profeet (saw)
maar liefst drie dagen uitgesteld en zich met de zaak van het benoemen van een Kalief beziggehouden.
Dit wijst nadrukkelijk op het feit, met een consensus onder de Sahabah, dat het aanstellen van een
opvolger van de Profeet (saw) voor het leiden van de Moslims van vitaal belang is. Ofschoon het
verplicht was om de Profeet (saw) te begraven en de Sahabah zich hier terdege bewust van waren,
achtten zij de aanstelling van een Kalief van hogere prioriteit dan het begraven van hun geliefde
Profeet (saw). In de wetenschap dat het uitstellen van een begrafenis haraam is, en bij het feit dat de
persoon die begraven diende te worden belangrijker voor hen was dan zijzelf en hun eigen families.

Dit was een Idjm'a van de Sahabah: het aanstellen van een Kalief kent een hogere prioriteit dan de
overledene te begraven. Hun handeling kon in geen geval gerechtvaardigd worden tenzij het
vaststellen van een Kalief een dringendere noodzaak is dan het begraven van een overledene.

Tegelijkertijd, gedurende de gehele levensloop van al de Sahabah waren dezen het nooit oneens noch
was er enige twijfel over de verplichting van het benoemen van een Kalief die de Moslims regeert
volgens Koran en Soenna. Zij verschilden wel van mening wie te kiezen, maar nooit was er een
verschil van mening betreffende de noodzaak tot aanstelling van een Kalief. Niet op het moment dat de
Profeet (saw) stierf, noch wanneer één van de Rechtgeleide Kaliefen (Khoelafah ar Rashidoen)
stierven. Derhalve is de Idjm'a van de Sahabah een overduidelijk en tevens een onweerlegbaar bewijs
dat de benoeming van een Kalief verplicht is.

12. Is het implementeren van de totale Sjari'a welke al de facetten van het leven ordent een
verplichting?
Het implementeren van de totale Sjari'a dat al de facetten van het leven ordent is een verplichting op
al de Moslims en deze plicht kent een duidelijk bewijs uit de Goddelijke bronnen. Deze plicht kan niet
worden nagekomen tenzij er Moslims bestaan die autoriteit bezitten. Het principe in de
rechtswetenschap stelt 'wat noodzakelijk is om een wadjib (plicht) te realiseren is zelf tevens een
wadjib'. Ook volgens dit Goddelijke principe is het aanstellen van een Kalief verplicht.
Allah (swt) beval de Profeet (saw) te regeren tussen de Moslims volgens wat Hij (swt) aan hem (saw)
openbaarde. En dit bevel van Allah (swt) is een beslissend bevel. Allah (swt) heeft in de Heilige Koran
de Profeet (saw) toegesproken wat in vertaling zoveel betekent als:
"…Oordeel dus onder hen met wat Allah neergezonden heeft. En volg niet hun begeerten om van de
Waarheid die tot jou is gekomen af te wijken…" (Zie vertaling van de betekenissen van de Koran,
soera Al Ma'ida 5, vers 48)
"En oordeel onder hen met wat Allah neergezonden heeft, en volg niet hun begeerten en hoed je voor
hen opdat zij jou niet weglokken van een deel van wat Allah jou neergezonden heeft.." (Zie vertaling
van de betekenissen van de Koran, soera Al Ma'ida 5, vers 49)
Het toespreken van de Profeet (saw) is een toespraak gericht tot zijn Oemma tenzij er een bewijs is dat
de toespraak enkel beperkt is tot de Profeet (saw). In dit geval is er geen dergelijk bewijs en na dit te
hebben geconcludeerd, betekent dit dat de bovengenoemde verzen voor al de Moslims gelden en de
inhoud hiervan de Oemma verplicht en tevens verantwoordelijk stelt, een regering aan te stellen welke
regeert met al hetgeen neergezonden door Allah (swt).
De vaststelling van een Kalief betekent niet enkel en alleen de vaststelling van een autoriteit.
Anderzijds verplicht Allah (swt) de Moslims tevens de Kalief te gehoorzamen, wat impliceert dat het
bestaan van een Kalief verplicht is:
"O jullie gelovigen, gehoorzaamt Allah en gehoorzaamt de Boodschapper en degenen onder jullie die
met gezag bekleed zijn. Als jullie over iets van mening verschillen, legt het dan voor aan Allah en de
Boodschapper, indien jullie in Allah en de Laatste Dag geloven. Dat is beter en een betere afsluiting."
(Zie vertaling van de betekenissen van de Koran, soera An Nisaa' 4, vers 59)
De aanstelling van een Kalief is verplicht, derhalve, daar Allah (swt) de Moslims niet zou vragen
personen te gehoorzamen die niet bestaan. Het inspannen om de genoemde gezaghebbers aan te stellen
is derhalve een fard. De gezaghebber is de Kalief die onder zijn bewind gouverneurs (woelaa)
installeert voor de regio's van het Islamitisch Kalifaat en dezen zijn gehoorzaam aan hem. De totale
uitvoering van de sjari'a hangt af van het bestaan van een Kalief want:
1. De Kalief zelf is de door Allah (swt) gelegitimeerde regeerder over de staat, zijn bestaan is vanuit
de Goddelijke bronnen verplicht gesteld en hij is dus een wezenlijk onderdeel van de sjari'a.
2. De Kalief is degene die de verantwoordelijkheid draagt om de volledige Sjari'a te implementeren
in het staatswezen.
Het moge derhalve duidelijk zijn dat het inspannen van de Moslims voor het aanstellen van een Kalief
een noodzaak en tevens een verplichting is op al de Moslims.
De Profeet (saw) heeft gezegd: Jullie beste Imams (leiders) zijn diegenen die van jullie houden en van
wie jullie ook houden, diegenen die voor jullie bidden en voor wie jullie ook bidden. De slechte Imams
zijn diegenen die jullie haten en wie jullie ook haten. Ze vroegen onze Profeet (saw): Moeten we geen
oorlog voeren tegen hen?" De Profeet (saw) antwoordde: Gehoorzaam hen, zolang zij het gebed (Islam)
tussen jullie uitvoeren.
Deze hadith informeert ons over goede en slechte leiders. We kunnen hieruit opmaken dat het verboden
is het gezag uit te dagen indien zij het gebed onderhouden, wat in deze context betekent de handhaving
van Islam en het uitvoeren van haar wetten.
Dus de verplichting, geldende voor elke individuele Moslim, om een Kalief aan te stellen die de wetten
van de Islam zal implementeren en uitvoeren, is een feit waar geen twijfel over bestaat. Het is een
verplichting resulterende uit de verplichting die Allah (swt) aan al de Moslims opgelegd heeft, zijnde
de vestiging van de autoriteit van Islam en de bescherming van de eer van de Moslims. Deze plicht is
een gemeenschappelijke plicht, dit betekent dat als een groep Moslims de plicht vervult de rest van de
Oemmah gevrijwaard is van de verantwoordelijkheid (fard kifaya).
En indien deze groep Moslims niet in staat zouden zijn om het genoemde doel te bereiken, hoewel zij
de plicht hebben getracht uit te voeren, blijft de verantwoordelijkheid op de schouders van alle Moslims
rusten. De verplichting zal niet volbracht zijn zolang er geen Kalief is. Dit is op het volgende
gebaseerd:
"En laat er uit jullie een groep voortkomen die uitnodigt tot het goede en oproept tot deugdelijkheid en
het verwerpelijke verbiedt, en zij zijn degenen die welslagenden zijn." (Zie de vertaling van de
betekenissen van de Koran, Soerah Al Imraan 3, vers 104)
Allah (swt) geeft de verplichting aan geheel de Oemma dat er een groep moet bestaan onder de
Moslims die het goede gebied en het slechte verbiedt. Deze groep heeft derhalve de taak de Islamitische
Staat waarin de problemen van de mensen worde opgelost volgens hetgeen Allah (swt) geopenbaard
heeft (het goede) op te richten. Als deze groep bestaat en het doel (Kalifaat) bereikt heeft, dan is de rest
van de Oemma gevrijwaard van de zonde, indien niet het geval, dan zullen de Moslims die zich niet
voor dit doeleinde hebben ingezet zich moeten verantwoorden op de Dag des Oordeels voor het nalaten
van deze plicht.

13. Wat is het verschil tussen een persoon die zich inzet aan het werken om een Kalief in te stellen
en een persoon die zich hiervan onthoudt?
De onthouding van het werken naar de aanstelling van een Kalief is een grote zonde, omdat de
uitvoering van de Goddelijke wetten en zelfs de aanwezigheid van de Islam in het dagelijkse leven
afhangt van de uitvoering van deze vitale verplichting. Dus de Moslims in hun geheel begaan een
grote zonde door zich te onthouden van de bovengenoemde verplichting.
En indien zij zouden overeenkomen te leven zonder een Kalief, zou de zonde komen te liggen op de
schouders van elke Moslim. Indien een aantal Moslims zich zouden begeven aan het werken van de
terugkeer van de Kalief, valt de zonde van de schouders van diegenen die zich inspannen dit doel te
realiseren. Dit terwijl de fard voor hen blijft gelden tot er een Kalief vastgesteld wordt. Dit is zo omdat
de betrokkenheid bij het uitvoeren van deze fard, de zonde van het uitstel van de vervulling hiervan (de
verplichting om in minimaal drie dagen voor de Kalief een opvolger aan te stellen, zoals na het
sterven van de Profeet (saw)), verwijdert.
Diegene die niet betrokken is bij het uitvoeren van deze fard blijft een zondaar. Allah (swt) vertrouwt
hen een verplichting toe, welke zij niet uitvoeren. Hierdoor zijn zij zondaren geworden.
Geen enkele Moslim op dit aardoppervlak kan een excuus hebben voor de nalating van deze plicht
tijdens de afwezigheid van een Kalief die de hoedoed (grenzen gesteld door Allah (swt)) en de
onschendbaarheid van Allah (swt) beschermt, de wetten van de Dien uitvoert en de Moslim
gemeenschap verenigt. Islam geeft geen enkele toelating deze plicht te verlaten totdat deze plicht
vervolledigd is.

14. Is het Kalifaat de enige regeringsstructuur in de Islam?
De Islam heeft als enige regeringsstructuur het systeem van het Kalifaat vastgesteld. Dit is het enige
systeem waarmee men de Islamitische Staat mag en kan regeren.
Aboe Hoerayra verhaalde dat hij de Profeet (saw) hoorde zeggen: De Profeten leidden de kinderen van
Israël, wanneer er een Profeet stierf volgde een ander Profeet hem op maar na mij zullen er geen
Profeten meer komen. Er zullen Kaliefen zijn. Zij vroegen hem: Wat moeten wij dan doen? De Profeet
(saw) antwoordde: Geef hen de bay'a ... (Moeslim)
Deze hadith vertelt ons dat de structuur van een Islamitische regering na de dood van onze Profeet
(saw), het Kalifaat is. Dit feit wordt bekrachtigd door verdere bewijzen uit de Koran. Allah (swt) noemt
de mensen die oordelen met iets anders dan Zijn (swt) wetten ongelovigen en onrechtvaardigen:
"En wie niet oordeelt met wat Allah geopenbaard heeft, zij zijn de ongelovigen!" (Zie de vertaling van
de betekenissen van de Koran, soera Al Ma'idah 5, vers 44)
"En wie niet oordeelt met wat Allah neergezonden heeft, zij zijn het die de onrechtvaardigen zijn!"
(Zie de vertaling van de betekenissen van de Koran, soera Al Ma'ida 5, vers 44)
We kunnen in bovengenoemde verzen duidelijk zien dat er enkel geoordeeld mag worden met Zijn
(swt) wetten, wat inhoudt dat het enige toegestane regeringssysteem bij Allah (swt) Zijn geopenbaarde
wetten zijn.

15. Mogen er meer dan één Islamitische staat of meer dan één Kalief tegelijkertijd bestaan?
Het systeem van Kalifaat is een systeem van éénheid en geen federaal systeem. Het is de Moslims over
de hele wereld verboden meerdere Kaliefen, of meerdere Islamitische Staten te hebben, ook al worden
er de Islamitische wetten geïmplementeerd en ten uitvoer gebracht. Het bewijs hiervoor is terug te
vinden in de Soenna. De Profeet (saw) heeft gezegd: Wie bay'a geeft aan de Imam, geeft hem zijn hand
en de fruit zijn hart. Gehoorzaam hem zolang het kan en wanneer iemand komt om hem te betwisten
onthoofd hem dan. (Moeslim)
Aboe Sayd al Hoedri hoorde de Profeet (saw) zeggen: Als er bay'a wordt genomen voor twee Kaliefen,
doodt dan de laatste van hen.
Arfayah hoorde de Profeet (saw) zeggen: Wanneer er iemand naar jullie toekomt terwijl jullie verenigd
zijn onder één leider en jullie wil scheiden van de autoriteit, doodt hem dan.
Deze ahadith zijn duidelijke bewijzen voor het feit dat de Moslims niet meer dan één Kalief mogen
hebben. En indien er een ander persoon hem in zijn macht tracht te wedijveren, is het verplicht deze te
doden. Indien er bay'a voor twee personen is genomen, wordt de eerste persoon als Kalief beschouwd
en de tweede gedood indien hij zich niet terugtrekt.
We kunnen uit de ahadith concluderen dat het de Moslims niet toegestaan is in meerdere Islamitische
staten te leven en dat het éénheid van de Islamitische staat een noodzaak en een vereiste is.

16. Wat zijn de principes van een regering in Islam.
Het Islamitische systeem is gebaseerd op de volgende vier principes:
I. De soevereiniteit (recht tot het maken van wetten) is bij Allah (swt) en niet bij het volk.
In Islam zijn het niet de Moslims die de wetten maken zoals dit in democratie het geval is. De mensen
wordt geregeerd door enkel de geboden en verboden van Allah (swt):
"Maar neen, bij uw Heer, zij zullen geen gelovigen zijn, voordat zij u (profeet) tot rechter maken over
al hun geschillen en in hun hart geen aarzeling vinden aangaande hetgeen gij oordeelt en zij zich
geheel en al onderwerpen." (Zie de vertaling van de betekenissen van de Koran, soera al Nisaa 4, vers
65)
"En het betaamt de gelovige man of vrouw niet, wanneer Allah en Zijn boodschapper over een zaak
hebben beslist, dat er voor hen een keuze zou zijn in die zaak. En wie Allah en Zijn boodschapper niet
gehoorzaamt, is zeker klaarblijkelijk afgedwaald." (Zie de vertaling van de betekenissen van de
Koran, soera Al Ahzaab 33, vers 36)
"O jullie gelovigen, gehoorzaamt Allah en gehoorzaamt de Boodschapper en degenen onder jullie die
met gezag bekleed zijn. Als jullie over iets van mening verschillen, legt het dan voor aan Allah en de
Boodschapper, indien jullie in Allah en de Laatste Dag geloven. Dat is beter en een betere afsluiting."
(Zie de vertaling van de betekenissen van de Koran, soera Al Nisaa 4, vers 59)
De Profeet (saw) heeft gezegd: Geen van jullie zal een echte gelovige zijn totdat hij volgt wat ik
gebracht hebt (Islam).
Deze bewijzen maken het duidelijk dat het oppergezag toebehoort aan de wetten van Allah (swt) en niet
aan de Oemma.
II. De autoriteit is bij de Oemma
De autoriteit is bij de Oemma. De Kalief verkrijgt de autoriteit via de ontvangen bay'a en handelt
vervolgens namens de Oemma. Het feit dat de Kalief de bay'a moet nemen van de Oemma om
aangesteld te kunnen worden, is een duidelijk bewijs dat de autoriteit bij de Oemma is. De Oemma
geeft namelijk de bay'a aan wie ze geschikt vindt voor deze taak. De Oemma is ook de autoriteit op
basis van het feit dat indien de Kalief de wetten van Allah (swt) niet meer uitvoert en implementeert,
de Oemma het recht heeft deze Kalief af te zetten en een nieuwe aan te wijzen.
De Profeet (saw) heeft gezegd: Wanneer er drie personen op reis vertrekken, moet één van hen als leider
gekozen worden.
Het is duidelijk dat de Oemma zelf de Kalief bepaalt en de ahadith over de bay'a die eerder vermeld
zijn, maken het evident dat de autoriteit bij de Oemma ligt.
III. Er is enkel één Kalief
Het vaststellen van een Kalief die de Moslims zal vertegenwoordigen in de regering is een plicht geldig
voor al de Moslims. We hebben eerder verschillende ahadith vermeld en uitgelegd in verband met de
noodzakelijkheid dat er enkel één Kalief kan en mag zijn. Dit werd ook uitgelegd in de consensus van
de Sahabah.
IV. Alleen de Kalief heeft het recht om een Islamitische opinie aan te nemen of af te verwerpen
De Kalief is diegene die de grondwet en de verschillende canons bepaalt, wanneer verschillende
Islamitische meningen betreffende een kwestie bestaan. De consensus van de Sahabah bewijst dat
enkel de Kalief Goddelijke wetten kan aannemen en uit deze consensus zijn deze vogende bekende
principes in de rechtswetenschappen geresulteerd: "Het bevel van de Imam doet de onenigheid
beëindigen" en " Het bevel van de Imam wordt uitgevoerd". Dit betekent dat wanneer er debat en
dispuut ontstaat onder de Moslims en dit dreigt uit de hand te lopen, dat dan de Kalief met zijn
mening het conflict oplost en de éénheid van de Moslims waarborgt omdat naar hem geluisterd dient
te worden.

17. Waaruit bestaat de Islamitische staatsstructuur?
De structuur van de Islamitische Staat bestaat uit de volgende componenten:
1. De Kalief
2. De vertegenwoordigende assistenten
3. De uitvoerende assistenten
4. De Amir van Djihaad (opperbevelhebber van het leger)
5. De Woelaa (bestuurders van gouvernementen van de Staat)
6. Het Rechtswezen
7. Het administratief systeem
8. De Madjlis (Raad van Consultatie en Advies)
Deze componenten zijn uit de Soenna van de Profeet (saw) genomen, omdat hij (saw) de structuur van
de Staat bouwde en hij (saw) het hoofd van de Staat was. Hij (saw) beval de Moslims een Kalief na
zijn dood te benoemen. Hij (saw) stelde Aboe Bakr en Oemar als zijn assistenten aan.

De Profeet (saw) heeft gezegd: Mijn twee wazirs (vertegenwoordigers) van de mensen op aarde zijn
Aboe Bakr en Oemar. (Tirmidhi)
Wazir betekent 'diegene die helpt' en is niet hetzelfde als een minister in de westerse democratieën. De
Profeet (saw) stelde commandanten voor oorlog (djihaad) en Woelaa voor de provincies aan. Hij stelde
Moes'ab aan als Wali van Jemen en Attab Ibn Oesayd als Wali van Mekka, na de verovering van
Mekka. Verder stelde hij (saw) rechters aan om de zaken van de mensen af te handelen. Hij stelde Ali
ibn Abi Talib aan als rechter van Jemen en stuurde Rashid ibn 'Abdoellah als Amir van het
rechtswezen. Betreffende de structuur van het bestuur stelde hij (saw) secretarissen voor het openbare
bestuur aan. Hij stelde Mueqieb ibn Aboe Fatimah aan als secretaris voor de oorlogsbuit en
Hoedhayfah ibn Al Yaman als secretaris voor de verzameling van de zakaat op het fruit van de
Hidjaaz.
Indien men de Raad van Consultatie en Advies in beschouwing neemt, heeft de Profeet (saw) niet in
elk geval een individuele beslissing genomen. Hij (saw) heeft in sommige zaken het advies van de
Moslims gezocht. Een voorbeeld te noemen is de slag van Oehoed, waar hij (saw) de Moslims had
verzameld en om advies vroeg. En in sommige gevallen heeft hij (saw) specifieke personen meerdere
malen benaderd om hen om advies te vragen. Dit waren vaak prominente leiders van hun volk
(stammen) waaronder: Hamzah, Aboe Bakr, Oemar, Ja'fir, Ali, Ibn Mas'oed, Salman, Amr,
Hoedhayfah, Aboe Dharr, Al Miqdad, Sa'd ibn Oebadah en Sa'd ibn Moe'adh.
Naast een staatsman was de Profeet (saw) tevens een kundig legeraanvoerder. In sommige gevallen
heeft hij (saw) ook andere personen als legercommandant aangesteld om de Moslims te leiden op het
slagveld.

18. Is het monarchiële systeem een Islamitisch systeem?
Het monarchiële systeem is geen Islamitisch systeem en Islam keurt iets dergelijks af. In sommige
landen bezit de koning geen wetgevende, uitvoerende en rechtsprekende macht en functioneert deze
slechts als een soort boegbeeld, zoals in Groot-Brittannië, Nederland en België het geval is. De Kalief is
geen boegbeeld, hij is de heerser en implementeert de wetten van Allah (swt) ten gunste van de
Oemma. In andere landen is de koning het hoofd en de eigenlijke heerser, zoals in Saudi-Arabië en
Jordanië het geval is. Dit wordt ook niet goedgekeurd omdat de Kalief zijn positie niet verwerft op
basis van erfrecht zoals deze koningen doen. De Moslims kiezen de Kalief en geven hem de bay'a. Het
erfelijke systeem is niet toegestaan binnen de Islam; de Kalief heeft niet meer privileges dan enig
andere burger en hij heeft geen positie boven de Wet, wat koningen wel hebben. Hij ook moet
onderdanig zijn aan de wet van Allah (swt) en is aansprakelijk voor iedere daad die hij verricht.

19. Is het republikeinse systeem een Islamitisch systeem?
Het republikeinse systeem is geen Islamitisch systeem en, of het nu parlementair is zoals in Amerika of
presidentieel zoals in Duitsland, Islam staat het niet toe. Omdat het republikeinse systeem in beide
gevallen op het democratische systeem is gebaseerd dat het oppergezag aan de mensen geeft, terwijl het
systeem van Kalifaat gebaseerd is op het systeem van Islam waarbij de soevereiniteit bij Allah (swt)
ligt. Dienovereenkomstig heeft de Oemma niet het recht om de Kalief te verwijderen, hoewel zij het
recht heeft om hem te kiezen. Enkel de Islamitische wet kan de Kalief afzetten, dat wil zeggen, in het
geval de Kalief de wetten van de Sjari'a overtreedt wordt het noodzakelijk hem af te zetten. De autoriteit
welke beslist of de Kalief de Wet heeft overtreden en of hij afgezet dient te worden, is de Mahkamat oel
Moedhalim (de Rechtbank van Onrechtvaardige Handelingen). Deze is onafhankelijk en heeft de
macht om, indien noodzakelijk, de Kalief te (laten) verwijderen.
"O jullie gelovigen, gehoorzaamt Allah en gehoorzaamt de Boodschapper en degenen onder jullie die
met gezag bekleed zijn. Als jullie over iets van mening verschillen, legt het dan voor aan Allah en Zijn
Boodschapper, indien jullie in Allah en de Laatste Dag geloven. Dat is beter en een betere afsluiting."
(Zie de vertaling
van de betekenissen van de Koran, soera Al Nisaa 4, vers 59)
De Rechtbank van Onrechtvaardige Handelingen vertegenwoordigt de Wet van Allah (swt) en de
Profeet (saw). De president van het republikeinse systeem kan afgezet worden omdat het volk het recht
heeft hem te verwijderen daar het volk het is die de soevereiniteit in handen heeft. De Kalief wordt niet
gekozen voor een beperkte termijn. Indien hij de wetten van Islam niet implementeert, zal hij
verwijderd worden, zelfs wanneer het na enkele maanden na zijn benoeming is.
Hier staat tegenover de president van het republikeinse systeem die voor een beperkte termijn gekozen
is. Bovendien is er een eerste minister in het parlementaire systeem naast de president. De president is
enkel een boegbeeld zonder macht, de echte macht rust op de eerste minister. De Kalief is de enige
heerser en hij regeert. Hij heeft geen ministers die op onafhankelijke wijze van hem regeren.

20. Is het presidentiële systeem een Islamitisch systeem?
Hoewel de president in het presidentiële systeem zelf de eigenlijke heerser is, bezit hij tevens ministers
die ook autoriteit hebben. Echter, de president staat wel aan het hoofd. Dit is in conflict met het systeem
van het Kalifaat waar de Kalief rechtstreeks regeert en twee assistenten heeft. Deze assistenten hebben
niet de macht van ministers zoals in het democratisch republikeins systeem. Wanneer de Kalief de
leider wordt is hij heerser van de Staat en niet het hoofd van een uitvoerend comité. Derhalve bestaat er
een geweldig verschil tussen de republikeinse en het Islamitisch systeem. Daarom is het niet toegestaan
de Islamitische Staat een Islamitische Republikeinse Staat te noemen. Het is ook niet toegestaan te
zeggen dat het systeem van regering in de Islam equivalent is aan het republikeins systeem omdat deze
twee systemen strijdig aan elkaar zijn.

21. Is het Islamitische systeem een imperialistisch systeem?
De gebieden waar men met Islam regeert, hoewel zij bestaan uit verschillende rassen en verbonden zijn
met één centraal gebied, worden niet door een imperialistisch systeem geregeerd maar met een systeem
welke in strijd is met het imperialistische systeem. Het imperialistische systeem behandelt de
verschillende rassen van haar rijk niet gelijk. Het geeft privileges aan sommige volkeren in regering,
en het rijk dient enkel ter financiering van het centrale punt van het rijk.
Bij de Islamitische manier van regeren worden alle gebieden van de staat gelijk gesteld. In Islam
krijgen ook de niet-Moslims staatsburgerschap wanneer zij in de staat willen verblijven, en dus
volledige rechten en plichten. En zij zijn gelijk aan de Moslims. Zij genieten van dezelfde rechten en
dezelfde plichten als de Moslims. Met deze gelijkheid verschilt het Islamitische systeem volledig van het
imperialistische systeem. Ongeacht hoe ver de gebieden liggen en ongeacht de verschillen van rassen
die daarin woonachtig zijn, het Islamitisch systeem maakt de gebieden onder haar regering geen
kolonies, noch gebieden van uitbuiting, noch bronnen van rijkdom welke naar het centrale gebied
voor haar eigen voordeel overgeplaatst wordt. Ze beschouwt ieder afzonderlijk gebied als een deel van
de Staat en haar burgers genieten van dezelfde rechten als die in het centrale gebied. In al de gebieden
is de regerende autoriteit, haar systeem en wetgeving gelijk.

22. Is het federale systeem een Islamitisch systeem?
Het regeringssysteem in Islam is niet federaal. Haar gebieden worden niet door autonomie gescheiden,
maar verenigd in een algemene regering. Het is eerder een systeem van éénheid waar Marrakesj in het
westen op dezelfde wijze beschouwd zou worden als Khoerasan in het Oosten. En de provincie van Al
Fayoem zou op dezelfde wijze beschouwd worden als Caïro, indien deze de Islamitische hoofdstad zou
zijn. De financiën van alle gebieden zouden hetzelfde zijn. Fondsen zouden op gelijke wijze verdeeld
worden in alle Wilayaat.
Het regeringssysteem in Islam is een éénheid, geen federatie. Derhalve verschilt het Islamitische
regeringssysteem van al de andere systemen, in haar oorsprong alsmede in haar basis. Verder is het
Islamitisch systeem centraal in haar regering, waar de hoogste autoriteit zich in het centrum bevindt.
Diens autoriteit en macht omvat ieder deel van de Staat. Onafhankelijkheid van een gebied is dus niet
toegestaan. De Kalief is het lichaam welke de legercommandanten, de woelaa en de economische
beambten aanstelt. Hij stelt de rechters in alle gebieden aan. Hij is diegene die zorgt voor de regering
in het hele land.