Waarom het CDA de antisemitische islam zo lief heeft!

"Volgens Uriel Tal is de andere kant van de medaille, dat het Nazisme zijn historische wortels heeft binnen een traditie, die op geen enkele wijze buiten de christelijke erfenis kan worden verstaan.
Daarom spreekt hij van een indirecte relatie tussen het theologisch anti-judaïsme en het politieke antisemitisme van Hitler en de zijnen.
Veel verantwoordelijke Nazileiders, zoals Hitler, Himmler, Heydrich en Eichmann groeiden op in een christelijke traditie.
In kringen van de SS was een groot aantal gelovigen, dat tot het einde verknocht is gebleven aan hun christelijke oorsprong..

Het christelijke antisemitisme vindt zijn oorsprong in de theologie, in de christelijke leer, dat het Joods volk sinds het gebeuren van de Goede Vrijdag buiten de geschiedenis is komen te staan.
Dat is de hoeksteen van de Jodenhaat.
Toen de theologische hoeksteen in de oude kerk was gelegd, werd daarop het sociale en culturele antisemitisme, het economisch en kerkelijke antisemitisme gelegd, en tenslotte het politieke antisemitisme van de 20ste eeuw, dat een wapen werd in hand van totalitaire bewegingen.
De zeer onpartijdige historicus Marcel Simon schrijft: "In tegenstelling met het heidens antisemitisme, dat meestal een spontane reactie is en zelden geleid en georganiseerd werd, jaagt het christelijke een weloverwogen doel na: de Joden gehaat te maken."
Bovendien vertoont het 'een officieel, systematisch en samenhangend karakter, dat aan het heidense antisemitisme nooit eigen is geweest.
Het staat ten dienste van de theologie en wordt door de theologie gevoed;
het bouwt zijn argumenten…. door een bepaalde exegese van Bijbelse geschriften…. op als één lang requisitoir tegen het uitverkoren volk.
De godsdienstige zeggen: de religieuze legitimatie van alle vormen van antisemitisme is nergens ter wereld uit het stadhuis of de straten van Alexandrië en ook niet uit de kazernes van Rome gekomen, maar uit de basilieken en de christelijke kerken, waar christenen samendromden rondom de gekruisigde Christus.
In naam van deze gekruisigde Christus werden Joden in het 'christelijke' Europa aan verschrikkingen blootgesteld, die elke beschrijving tarten.
Ze werden gesard, getreiterd, beroofd en onderdrukt, opgejaagd en vervolgd en telkens weer voor de keus gesteld tussen doop of dood.
In naam van deze gekruisigde Christus gingen duizenden synagogen en leerhuizen in vlammen op, werden hun heilige geschriften, Torah en Talmoed, ontwijd, vielen getto's in puin en werden hun inwoners vermoord.
"Israël is de Jezus onder de naties," schreef de bekende schrijver Jacques Maritain, 'en de joodse diaspora binnen het christelijke Europa is één lange via dolorosa."
Maritains uitsprak is geen vlucht in een poëtische hyperbool: betrouwbare historici schatten dat het aantal Joden dat tot 1925 door christenen werd gedood de zeven miljoen te boven gaat, meer dan Hitlers slachting in de Tweede Wereldoorlog oogstte.

De belangrijkste aanwijzing voor de volstrekte onjuistheid van het duivelse beeld, dat de christelijke theologie sinds de 2de eeuw van de Jood had geschilderd, was het feit dat het achthonderd jaar duurde voordat gewone christenen er algemeen geloof aan hechtten.
Pas tegen de 11de eeuw gingen de gewone christenen eindelijk geloven dat de Joden kinderen van de duivel waren en gedoemd tot de ondergang … en pas toen ( uitzonderingen bevestigen de regel) begonnen zij naar dat geloof te handelen: het eerste grote bloedbad vond plaats in Noord-Frankrijk en het Rijnland".

Redactie.
Het bovenstaande zijn enige passages uit: "Christelijke theologie na Auschwitz", van de theoloog H. Jansen.
Dat het antisemitisme zijn oorsprong heeft in Europa behoefd al geen bevestiging meer, dat is een vaststaand feit.
Dat het antisemitisme, in alle hevigheid, door de islam is overgenomen, is ook voor velen al geen geheim meer.
Bijna dagelijks worden we met deze discriminatie geconfronteerd, zonder dat de Nederlandse overheid ingrijpt.
Dat de CDA leden, die als achtergrond de AR hebben ( Klink en consorten, Hanny van Leeuwen e.d.) hopelijk niet, maar wellicht toch ook beïnvloed zijn geraakt door het - ook in die kringen voorkomende - antisemitisme, moge duidelijk zijn uit een passage uit de tijd van voor de Tweede Wereldoorlog, waarin Hitler wordt aanbeden door een lezeres van de gereformeerde Standaard, het lijfblad van Colijn:
"Wonderlijk in het leven van deze man is Gods leiding met hem.
Als we lezen hoe van stap tot stap hij klaargemaakt is voor de plaats, die hij nu inneemt - hoe hij juist in dezen tijd de man is, dien het Duitsche volk vraagt, hoe hij heel dat machtige rijk tot nu toe kon bezielen, tot het als één man achter hem staat, dan mogen we toch in zeer bijzondere zin wel spreken van de leiding Gods.
Die leiding blijft toch niet beperkt tot de geloovigen, maar ook van de ongeloovigen geldt het woord, dat zij zonder Zijn wil zich noch roeren, noch bewegen kunnen…..
En dan lijkt mij, dat de groote meeslepende kracht van den Duitschen Führer voor een aanzienlijk deel ligt in diens onwrikbaar vasthouden aan één ideaal - een door dik en dun schrijden naar één doel - een niet op- of ómzien om daar te komen. Wat hij daarbij vertrapt, of daarbij tegen God of Satan vecht, daarnaar vraagt hij niet- hij heeft dat doel gesteld en wat hem betreft verliest hij dat - tanden op elkaar - geen moment uit het oog. Dat doel is in een enkel woord gezegd: het is Duitschland, Duitschland, Duitschland."

Vanwege het nog altijd aanwezige antisemitisme bij een deel der CDA-ers zal een samenwerking met de PVV voor hen een obstakel blijven.
Zij, de AR- achterban van het CDA, zal wellicht Abraham Kuyper met zijn antisemitisme, evenals hun huidige Islamitische vrienden…. óók al met antisemitisme behept…. in bescherming blijven nemen.
Als de verbindende factor Jodenhaat, of tenminste de afkeer van het Joodse volk is ( die ook na de Tweede Oorlog, met al zijn verschrikkingen, nog steeds niet met wortel en tak uitgeroeid is, maar nog steeds veel te levend blijkt) is er reële aanleiding tot bezorgdheid.
Bronnen: Opstand der gezagsgetrouwen,. Christelijke theologie na Auschwitz.
Dag.
november 2010.