Israël hater "King" Barack Hoessein Obama herkozen
Door Franklin ter Horst
Hij is echt niet vergeten dat de Israëlische premier Benjamin Netanyahu tot dusver heeft weigert aan zijn eisen te voldoen. Hij is bovendien de dag niet vergeten dat Netanyahu op 24 mei 2011 met gejuich in Washington werd ontvangen en een staande ovatie kreeg toen hij het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden en de Senaat toesprak. Zijn toespraak werd maar liefst 29 maal door applaus onderbroken, waarvan 26 maal als staande ovatie ondanks dat hij Obama niet alleen trotseerde maar eveneens te kijk zette. Het langste applaus, dat bijna vier minuten duurde, viel hem al te beurt toen hij de historische zaal betrad. Hij herhaalde dat Israël niet zal terugkeren naar de grenzen van 1967, waarop Obama had aangedrongen. Dit was mogelijk de meest opzienbarende en doeltreffende openbare terechtwijzing aan een Amerikaanse president dat ooit door een buitenlandse staatsman is gegeven en dat zal ongetwijfeld kwaad bloed hebben gezet bij de grote baas in het Witte Huis.
Obama is vanaf het begin van zijn presidentschap bezig geweest Israël als een pariastaat neer te zetten. Kort na zijn aanstelling noemde hij Israël al een destabiliserende factor in het Midden-Oosten. Hij zei Israël te zullen dwingen alle bouwactiviteiten stop te zetten. Hij heeft de afgelopen vier jaar laten zien hoe de staat Israël door hem gehaat wordt. (http://www.youtube.com/watch?v=xO8qZP_iU9I&feature=player_embedded ) Nu hij herkozen is zal zijn vijandige houding alleen maar toenemen. Soms roept hij nog een 'vriend van Israël' te zijn maar daar is tijdens zijn eerste ambtstermijn helemaal niets van gebleken. Hij heeft zich tijdens deze periode niet eenmaal in Israël laten zien.
De narcist Obama beweert glashard dat Israël geen enkele legale band met Jeruzalem heeft ondanks het feit dat dit in volledige tegenspraak is met de beslissing van het Amerikaanse Congres op 24 april 1990 Jeruzalem te erkennen als hoofdstad van Israël.Alle aandacht richt zich op de installering van een Palestijnse terreurstaat in Israëls aloude thuisland. Tijdens Netanyahu's bezoek aan het Witte Huis op 24 maart 2010 liep hij weg uit de bijeenkomst omdat het gesprek niet volgens zijn zin verliep. Hij eiste van Netanyahu zijn standpunten te herzien alvorens bereid te zijn het gesprek te hervatten. De Washington Post omschreef het gesprek als "ijzig" en legde de schuld van het mislukken volledig bij wat het noemde 'een rancuneuze' Obama. "Hij behandelde Netanyahu alsof het een smerige Derde Wereld dictator was die alleen nodig is om strategische redenen, maar verder op afstand gehouden moet worden" aldus de krant. Israëlische kranten spraken van "vernedering" en een door Obama gelegde "hinderlaag ". Er was geen staatsdiner, zoals gebruikelijk wanneer gasten het Witte Huis bezoeken. Er werden geen foto's genomen na de bijeenkomst en geen contacten met de pers. De lichaamstaal van Obama sprak boekdelen tijdens die conferentie.
Op 16 oktober 2012 herhaalde Obama zijn standpunt, dat de Joden niet mogen bouwen en wonen op hun oude Bijbelse grondgebied omwille van de vrede in de regio. Maar Israël kan niet worden beschouwd als een buitenlandse macht in Judea en Samaria, maar als de historische bezitters van het gebied. Archeologische vondsten van duizenden jaren oud zijn daar de bewijzen van. Israël heeft het wettelijke recht om zich te vestigen in Judea en Samaria en de oprichting van nederzettingen kan op geen enkele wijze worden beschouwd als illegaal. Volgens welk recht meent Obama te kunnen vaststellen dat de corrupte kliek in Ramallah aanspraak kan maken op Judea en Samaria en zelfs een deel van Jeruzalem. En wie moet deze staat gaan leiden? Het Palestijnse terreurbewind in Ramallah of Hamas, het genocidale platform in Gaza, die beide streven naar vernietiging van Israël?

Zelfs de New York Times en de Washington Post noemen Obama's politiek een totale mislukking, zowel in nieuwsberichten als in hun commentaren. Obama lijkt zich er niet van bewust dat zijn beleid tot dusver gefaald heeft en dat hij niet van plan lijkt te zijn tot herbezinning. In plaats daarvan ploetert hij verder en beoordeeld de wereld hem nog steeds aan de hand van 'verheven' doelstellingen die tot dusver nier meer blijken te zijn dan loze kreten en niet op werkelijke prestaties.

Velen zijn niet vergeten hoe hij tijdens zijn toespraak in Cairo op een voor Israël intens gemene manier impliciet de aloude Arabische doelstellingen om de Joodse staat totaal te vernietigen, min of meer ondersteunde. Hoe zijn 'waarheden' over Israël gekenmerkt werden door feitelijke en morele oneerlijkheid, die slechts in dienst stonden van zijn eigen politieke doelstellingen. Ook liet hij zien het Arabische gezichtspunt te omarmen dat Israël een 'vreemde' indringer is in de Arabische wereld. Sterker nog: in plaats van de Arabische afwijzing van Israël aan te vallen, legitimeerde hij deze juist. Op een brutale, valse en aanstootgevende wijze vergeleek hij Israëls behandeling van de Palestijnse Autoriteit met de behandeling van zwarte slaven door hun blanke meesters in het Amerikaanse slaventijdperk. Zo plaatste hij Palestijnse terroristen in dezelfde moreel zuivere categorie als slaven. Het meest walgelijk was misschien nog wel, dat Obama het Palestijnse terrorisme verhief tot het morele niveau van de slavenrebellen en de Amerikaanse burgerrechtenbeweging, door hier naar te verwijzen met het Arabische eufemisme hiervoor: 'verzet'. Obama's toespraak in Cairo was een totale overgave aan de islam en een dramatische aanval op Israël. Hij heeft heel bewust de kant van de islamfascisten gekozen en heeft het bewind in Ramallah laten weten dat wanneer hij mocht worden herkozen, hij op korte termijn een Palestijnse staat zal regelen. Het concept land-voor-vrede gaat lijnrecht in tegen Gods wil en dat zal de wereld nog zwaar bezuren.
De bemoeizucht van Obama en zijn lakeien met het Bijbelse land is ronduit ergerlijk. Obama's groteske, vernederende en volledige diplomatieke mislukking in zijn omgang met premier Netanjahoe is vrij uniek in de Amerikaanse geschiedenis. De vraag is of dit perverse en uiteindelijk zelfvernietigende beleid geboren is uit echte antipathie tegen Israël of het gevolg is van de arrogantie van een blunderende amateur, die weigert om in te zien dat hij de vrede ondermijnt. Het gaat in werkelijkheid om een strijd tussen Licht en duisternis. Tussen Goed en kwaad. Een strijd dat zich concentreert rond Jeruzalem.

Micha: 4:11-12-13 Wel zijn nu vele volkeren tegen u vergaderd, die zeggen: Zij worde ontwijd; en mogen onze ogen zich aan Sion verlustigen! Maar zij kennen de gedachten des Heren niet en verstaan zijn raadslag niet, dat Hij hen verzamelt als schoven op de dorsvloer. Sta op en dors, gij dochters Sions; want Ik zal uw hoorn van ijzer maken en uw hoeven van koper, en gij zult vele volkeren verbrijzelen en gij zult hun onrechtmatig gewin door de ban van de Here wijden…
Bron: Franklin ter Horst

Redactie
Het spreekwoord zegt: "Beter laat dan nooit."
Door de ondemocratische handelen van onze overheid, was ik bijna vergeten dat er in de wereld nog meer leed is dan de herverkiezing van Obama. Het is voor mij een voordeel dat President Obama zich vaker en vaker laat zien zoals hij is: een islamitische dictator zoiets als Van Rompuy maar dan met een andere kleur.( zowel politiek als lichamelijk)
Dag.

juli 2013