Politiek correct

Politieke correctheid.

'Het begrip ' politieke correctheid' werd ontleend aan Amerikaanse discussies en gebruikt als noemer voor kronkelredeneringen, die het Europese universalisme vereiste.
Niemand is ooit echt tevreden geweest met deze uitdrukking.
Misschien is het wel een nodeloos harde omschrijving van goedbedoelde[ ..] leugentjes om bestwil, wishful thinking en het soort triviale, onjuiste verklaringen dat voorheen met 'praten als een kip zonder kop 'werd betiteld.
Neem bijvoorbeeld de uitspraken van zanger en liedjesschrijver Billy Bragg op een forum over de Britse identiteit: 'Toen Churchil het had over "their finest hour " , bedoelde hij 'de 500 miljoen mannen en vrouwen met hun uiteenlopende culturen en talen, die op ons kleine eiland samenkomen om te strijden tegen het fascisme'.
( Nee, dat bedoelde hij niet, had iemand moeten antwoorden).
Nadat er in het najaar van 2005 in heel Frankrijk rellen waren uigebroken, deed de minister voor Gelijke Kansen, Azouz Begag, een oproep, om over te gaan tot het verzamelen van persoonsgegevens op basis van ras, waarbij hij nadrukkelijk verklaarde: 'Diversiteit is er niet voor de liefdadigheid, maar voor het rendement' ( Nee, dat is niet zo).
Politieke correctheid is vaak lachwekkend.
De Nederlandse stichting Eer en Herstel voerde campagne tegen Zwarte Piet, de roetkleurige handlanger van Sinterklaas, die volgens een eeuwenoude folklore stoute kinderen in een zak stopt en meeneemt naar Spanje - een variant op de Duits- Amerikaanse legende van de Kerstman, die kooltjes doet in de opgehangen kousen van kinderen, die zich hebben misdragen. 'Als je een multiculturele samenleving wilt creëren', klaagde de voorman van de stichting Eer en Herstel, 'dan moet je niet ieder jaar een feestdag hebben, die zwarten herinnert aan het tijdperk van de slavernij.'
In de in Midden- Engeland gelegen stad Dudley werden bepaalde stukken speelgoed en afbeeldingen uit het stadhuis verbannen, nadat een moslimemployee had geklaagd over een collega, die een foto van het varkentje Piglet, of Knorretje'( een figuur uit Winnie-the-Pooh ),
op haar bureau had staan.
Uit eenzelfde angst om moslims voor het hoofd te stoten, besloten autoriteiten in Derby niet over te gaan tot herstel van het beeld van een Florentijns mannetjesvarken, dat al vanaf 1840 in het stedelijk arboretum stond en dat in de Tweede Wereldoorlog schade had opgelopen( ze herriepen dit besluit na een strotvloed van petities).
Eind 2007 werd de in Sudan werkzame Britse onderwijzeres Gillian Gibbons opgepakt en met zweepslagen bedreigd, omdat zij de leiding had gehad over een klasje met kinderen van zeven jaar, die - bij stemming - 'Mohammed ' als naam voor hun teddybeertje hadden aangenomen.
Politieke correctheid ging soms gepaard met een neiging tot autoritaire uitwassen, hoewel de verwaten beoefenaars ervan meer weg hadden van operettefiguren dan van stalinistische haviken.
Toch ging het om ernstige zaken.
Een nieuwe, keiharde ideologie rukte op onder dekking van haar eigen belachelijkheid - misschien niet zoiets als de legendarische Grote Leugenaar, maar wel iets wat net zo onheilspellend was, iets wat je de Grote Grap zou kunnen noemen.
Zoals iedereen kon zien, ging de opmars ervan vergezeld van intimidatie en angst.
De EU en de Nederlandse Tweede Kamer hielden bezorgde debatten over hoe je woorden als 'jihad' en 'terrorisme' moest gebruiken, als ze al gebruikt moesten worden.
In 2008 staakte de Britse minister van Binnenlandse Zaken, Jacqui Smith, het gebruik van de uitdrukking 'islamitisch terrorisme' en sprak voortaan van anti-islamitische activiteiten'. Twee jaar tevoren had Groot-Brittannië een wet aangenomen tegen het aanzetten tot geloofshaat, de Law Against Incitement to Religious Hatred, die in de oorspronkelijke versie mikte op het strafbaar stellen van kritiek tegen de islam ( wat door wijzigingen in de wettekst niet lukte).
Columniste Melanie Phillips had het bij het rechte eind, toen ze opmerkte: 'De term "politiek correct" doet geen recht aan dit sinistere, totalitaire project.'
Rond het begin van de nieuwe eeuw was immigratie een domein geworden, waarin zelfs een geringe afwijking van de status-quo je op een scherpe veroordeling kwam te staan. In een zelden aangehaalde passage uit zijn :'Rivieren van bloed'- toespraak uit 1968 , staakte Enoch Powell een ogenblik zijn tirade tegen immigranten om zijn licht te laten schijnen over de vrijheid van meningsuiting:
In de honderden en nog eens honderden brieven die ik kreeg, nadat ik twee of drie maanden geleden over dit onderwerp had gesproken, viel me één ding op dat grotendeels nieuw voor me was en dat ik een onheilspellend teken vind. Parlementsleden zijn gewend aan het type van anonieme correspondent, maar wat me verbaasde en aan het schrikken maakte waren de vele gewone fatsoenlijke, verstandige mensen, die een rationele en vaak uitermate beschaafde brief schreven, maar die hun adres weg meenden te moeten laten omdat het gevaarlijk was dat ze schriftelijk hadden vastgelegd het eens te zijn
met de opvattingen, die ik als lid van het parlement had verkondigd en dat ze boetes of represailles riskeerden als bekend werd, dat ze dat gedaan hadden.
Het scala aan opinies over immigranten en etniciteit onderging duidelijk een drastische inperking.
Was deze inperking iets, waar de Europese massa's mee hadden ingestemd, of zich bij hadden neergelegd?
Had men hen overtuigd of gedwongen?
Hadden ze hun leven gebeterd of raakten ze vrijheden kwijt?
Deze grens is altijd moeilijk te trekken.
Zoals Tocqueville zei over de ineenstorting van het christendom op het einde van het ancien regime: 'De mensen die het oude geloof bewaarden, vreesden dat zij de enigen waren die trouw waren gebleven en omdat ze banger waren geïsoleerd te raken dan te dwalen, sloten ze zich bij de massa aan, zonder te denken als de massa.
Dat wat nog slechts het gevoelen van een deel van de natie was, leek de mening van allen te zijn en leek dientengevolge juist onweerstaanbaar in de ogen van de mensen, die er zelf dit valse aanzien aan hadden gegeven'.

Het bovenstaande is een deel van een hoofdstuk uit het boek van Christopher Caldwell: De Europese revolutie.
Het onderstaande is een versie van politiek correct zijn in een echte Nederlandse uitvoering, door Gabriella.
Cursus "Politiek Correct Bewustworden"
Omdat ik de woorden van onze waardige demissionaire minister-president ( W.Kok) ernstig ter harte neem en mijzelf de afgelopen weken voortdurend de vraag heb gesteld:Wat kan ik als individu doen om polarisatie te voorkomen, wat kan ik als eenvoudige zooiensteker betekenen voor de eenheid van mijn land? ben ik na veel wikken en wegen tot de volgende conclusie gekomen. Wat dit land nodig heeft is een nationaal politiek correct bewustzijn wat eventueel door dwang van hogerhand bij Het Volk dient te worden geforceerd. Met een cursus als basis kun je gaandeweg dat bewustzijn opbouwen en de grenzen van het politiek correct zijn verkennen. Bij gevalletjes van langdurige politieke incorrectheid, kan men eventueel met zachte dwang, in de vorm van geldboetes of andere pressiemiddelen de hardleerse medemens corrigeren. Dit gebeurt natuurlijk pas nadat de door de overheid gesubsidieerde cursus met goed gevolg is afgelegd maar niet lijkt aan te slaan.

Al dat gebakkelei over inburgeringcursussen voor buitenlanders is onzin, pure discriminatie (ja ik volg de cursus dus weet hoe te reageren) het probleem ligt namelijk hoofdzakelijk bij de autochtone bevolking. Het gaat erom die Switch in die grijze hersenmassa te bewerkstelligen en ik ben ervan overtuigd dat indien alle neuzen in Nederland dezelfde richting op wijzen en subversieveilingen in natura niet meer te aanschouwen zijn dat dan de ultieme rust over dit mooie land neerdaalt. Je kan heerlijk ongedwongen naar het Journaal kijken en zonder in de lach te schieten de columns van Elsbeth Etty lezen. Kortom je kunt weer gedachteloos door het leven gaan, gewoon zonder kritiek de juiste koers volgen en de eventuele consequenties daarvan, ach daar zitten de volgende generaties dan maar mee opgescheept.
Ik dien te vermelden dat de cursus, ietwat gehaast op papier is gezet, en meer als een ruwe schets dient te worden beschouwd. Een aanzetje op weg naar een grote revolutie in het Nederlands bewustzijn.

Alvorens u aan de cursus begint dient u wel te beseffen dat het best lastig kan zijn, indien u logica een warm hart toedraagt is het aan te raden de geest eerst te vrijwaren van enige logische redenatie, gewoon uitschakelen lijkt mij het beste advies. Als je aan de cursus begint dient je geest volledig blanco te zijn. Vanuit die blanco positie probeer je vervolgens heel creatief alles krom te maken wat recht is. Dus omgekeerd redeneren, en heel goed onthouden: dubbele moraal is een groot goed. Ik weet uit ervaring dat het niet gemakkelijk is, maar als je heel goed oefent en het blijft herhalen als ware het een tantra, kom je vanzelf op het goede spoor (ik ben er ook nog niet maar ik knok er hard voor). En gewoon blijven herhalen voor jezelf :IK doe het voor de heil van de natie.

A) Volgens mij begrijpt ook geen hond werkelijk de betekenis van het woord "discriminatie", voor de dommeriken zal ik het even uitleggen: een blanke homofiele politicus uitmaken voor, xenofobe relnicht, Untermensch, tweede Le Pen, Haider Mussolini, Hitler of gevaarlijk mens, dat is GEEN discriminatie. Je zaait geen haat ten opzicht van die persoon, het zijn slechts "kritische omschrijvingen". Een Duitser, de katholieke kerk of je gekke buurman voor debiel uitmaken mag, mits de Duitser en de gekke buurman niet exotisch getint zijn.

B) Kritische brieven of opmerkingen versturen naar journalisten die zich druk maken over hun "aantasting van de vrijheid van meningsuiting" kunnen worden gespecificeerd als Hate mail of dreigbrieven. Iemands naam en karakter besmeuren door hem op een lijn te stellen met Hitler is "voeren van een debat op het scherpst van de snede". Na het besmeuren van een persoon vanuit politiek correcte motieven hoeft men zijn/haar dwaling niet te erkennen. Empathisch vermogen dient niet te worden aangewend, beter is het nog indien men geheel gevrijwaard is van dergelijke gevoelens. Het slachtoffer van die spielerei is namelijk geen slachtoffer in de ware zin des woord maar een crimineel die niet anders verdient.

C) De aantasting van de Vrijheid van meningsuiting dient alleen ter sprake te komen indien er juridische stappen worden ondernomen tegen journalisten die zich slechts schuldig hebben gemaakt aan een "kritische schrijfstijl". Vrijheid van meningsuiting is niet belangrijk als er aanklachten volgen op rechtse uitspraken. Het is ook geen aantasting van de vrijheid van meningsuiting indien een reeds bedreigd politicus geen beveiliging via de overheid krijgt aangeboden. Voor een subversief politicus geldt nu eenmaal een verhoogd risico, oftewel een vrijheid met beperkingen. Niet elk persoon heeft recht op dezelfde vrijheid.

D) Iemand die zegt: de cultuur van de islam is achterlijk als je het vergelijkt met de westerse cultuur maakt zich schuldig aan racisme. Als binnen de islam wordt gesteld dat de Westerse cultuur inferieur is omdat deze opgebouwd is door ongelovigen is dat GEEN RACISME.
Als binnen de Westerse cultuur gesteld wordt dat de islam zich moet moderniseren ben je bezig met

1) Discriminatie en 2) tevens met haat zaaien (twee vliegen in een klap). Dus als je tracht de westerse cultuur te propageren ben je arrogant en onderdrukkend bezig. Als de moslim gemeenschap tracht de islam zoveel mogelijk te propageren heet dat een culturele verrijking.

1a) Zo zijn bijvoorbeeld alle blanken schuldig aan het onderdrukken van de gekleurde medemens, in dit geval mag je spreken van alle blanken. Generaliseren is een groot goed.
1b) Als je stelt dat moslims de actie in de TWIN TOWERS hebben bekokstoofd, ben je ernstig bezig met generaliseren. Dit is een klein clubje extremisten en dat dien je dan wel te specificeren. (alleen moslim zeggen is uit den boze) Generaliseren is uit den boze.

E) Als je de keus hebt tussen de keuze "vrije" partnerkeuze en vrouwenonderdrukking, kies je automatisch voor de vrije partnerkeuze, je vergeet daarbij dat de betekenis van "vrij" in dit geval wel eens het tegenovergestelde kan betekenen namelijk gedwongen. Vrouwenonderdrukking mag natuurlijk niet als we het over autochtonen hebben want dat is verwerpelijk, maar vrouwenonderdrukking binnen de moslimgemeenschap negeer je gewoon. (dat is dus weer geen discriminatie.) Misschien moeten we voor het gemak de maagdencultus maar geen onderdrukking noemen maar meer een culturele happening.

Heel simpel gesteld : elke kritiek gericht naar de allochtone medemens of naar de gevestigde orde van politici en pers wordt niet getolereerd en elke kritiek naar de autochtone medemens, vooral als degene zich afzet tegen die gevestigde orde wordt wel getolereerd. (Het allom geprezen Meten met twee maten.)
Ja ik geef het toe het is een lastige cursus zonder logica maar als je een beetje creatief met de taal omgaat kun je voor dezelfde begrippen verschillende benamingen creëren, zodat de dubbelzinnigheid niet zo in het oog valt. Veruit het beste is om alles gewoon stap voor stap uit het hoofd te leren dan beklijft het wel.

Nog een gouden tip voor degenen die af en toe weer gaan dwalen of twijfelen aan hun correctheid, veel de NRC, Volkskrant en vooral de columnisten lezen, nooit aan hun opinie twijfelen maar deze opinie als het ware opzuigen als zijnde je eigen mening, veel naar het Journaal, Netwerk, Nova en Twee Vandaag kijken, en dan natuurlijk niet al te kritisch luisteren en ook niet kritisch kijken naar hoe suggestieve beelden van muziekjes worden voorzien of heel handig tussen twee discutabele Items in worden gemonteerd, want dan verval je weer in het oude patroon. Een videootje met interviews waarop kopstukken van Groen-links aan het woord zijn wil ook nog wel een helpen.

Dit even terzijde: wanneer komt men nu eens met een ander schokkend voorbeeld van Fortuyns schandalige uitspraken dan de uitspraak over Borst, ik vind het een beetje pover als je het afzet tegen madurodam-mussolini, homofiele racist, een journalist heeft hem zelf AIDS toegewenst in een Darkroom, pleefiguur enfin de lijst is eindeloos en smakeloos.

Gabriella