Jan Leyens

Religie of ideologie?

Vanwege de steeds voortschrijdende wetenschap omtrent het ontstaan van de aarde en alles wat daar op leeft, zijn de christenen ( daaronder ook de katholieken en alles wat in Christus gelooft) toch wat afstandelijker van hun kerken geworden.
Dominees, die niet in God geloven, maar wel blijven prediken, geven het bewijs, dat door de wetenschap het geloof in God alsmaar minder wordt.
Dat desondanks een psychiater als van Praag blijft volharden in zijn stelling: "Atheïsme is een afwijking" geeft mijns inziens hooguit aan, dat deze psychiater A.S.A.P. zelf behandeld dient te worden voor een geestelijke handicap.
Het staat in Nederland een ieder vrij om welk geloof dan ook aan te hangen en daar uiting aan te geven.
Indien een religie ingaat tegen de wetten van het land, waar de aanhangers daarvan zich bevinden, wordt het al wat moeilijker.
Het christendom - ik noem alles wat in Christus gelooft ' het christendom' - heeft in de jaren, dat het in Nederland en ook in Europa de aangewezen religie was, na 1850, nimmer de wetten van het land afgewezen en /of gesaboteerd op grond van religieuze overtuiging.
Vóór 1850 werd er, o.a. in het Vaticaan, nogal eens met wat hulpmiddelen- pijnbanken e.d.- geprobeerd om in de ogen van de prominente top van het christendom bepaalde afvalligen op het goede - gelovige- pad te brengen.
Na 1850 is alles wat rustiger geworden in Europa.
Mijn echtgenote en ik hebben ons laten verleiden om de documentaire van Jan Leyens: 'De weg naar Mekka', aan te schaffen.
Dat deze documentaire geheel of gedeelte door de islam wordt gefinancierd, was na het zien van de eerste aflevering al zeer duidelijk.
Toch kwamen er best nog leerzame passages voorbij in deze documentaire, die bestaat uit drie DVD's met op elke DVD drie afleveringen.
Op bezoek in Israël werd Leyens ook nog een beetje boos ( wat hij bij de moslims nooit één moment werd, in geen der landen waar hij filmde) toen enige Joden uit Hebron ( no-nonsens kolonisten) hem er aan herinnerden, dat er ook in België behoorlijk wat antisemitisme is.
Indien Leyens wat realistischer had gedacht en hij niet steeds had geprobeerd om zijn broodheren uit de wind te houden, dan had hij als verweer kunnen zeggen: 'dat zijn hoofdzakelijk islamitische immigranten, die zo antisemitisch zijn.
Ook in België hebben we teveel islamieten, die voortdurend onze naam omlaag halen'. Helaas moest Leyens zich inhouden en was zijn vraag: 'Meent u dat?', een wat te simpele reactie op een groot Europees probleem.
Alle landen, waarin het christendom al eeuwen tot ( bijna) staatreligie was gepromoveerd, worden de laatste jaren herhaaldelijk opgeschrikt met het feit dat zij, door de vele islamieten, die zij herbergen, in feite steeds minder aanspraak kunnen maken op de titel 'tolerant land'. Doordat veel van zulke in het antisemitisme grootgebrachte islamieten zich erop beroepen, echte inwoners van dit of van dat land te zijn, krijgt het land door hun opstelling en gedrag een minder goede naam en roept men in Israël dus met reden, dat het antisemitisme in Europa erg groot aan het worden is.
Groter dan vóór 1975.
In de genoemde documentaire werd Leyens in Turkije ( nr. 35 op de lijst van christenvervolgende landen) geconfronteerd met islamieten, die hem vertelden dat zij pas van hun geloof aan Allah zouden afstappen ( of zouden overwegen dat te doen), indien de wetenschap hen zou kunnen bewijzen dat erg geen God bestaat.
Het antwoord van Leyens ( dat ook niet bewezen is, dat er wel een God bestaat) werd met verwondering aangehoord.
'En de koran dan?', vroegen zijn opponenten.
Volgens deze lieden was de koran een door hun God geschreven opdracht aan zijn volgelingen, hoe het geloof precies moet worden beleden.
Ik zou gevraagd hebben hoe het mogelijk was dat die God van hen, in het jaar dat hij zijn koran aan Mohammed openbaarde, merkwaardig genoeg al helemaal op de hoogte was van de nieuwe spelling van het Arabisch�.!
Maar een documentaire- maker kan en mag natuurlijk nimmer zijn broodheren afvallen� en dus reisde Jan opgewekt door naar Iran.
In Iran (Nummer 2 op de lijst van Christenvervolgers)werd ons het bewijs geleverd dat de islam geen religie is, maar een ideologie.
Waar in het westen de religie door de wetenschap langzaam wordt uitgehold, heeft men Iran geen zaken aan de Westerse wetenschap.
Stamcellenonderzoek, klonen en schoonheidsoperaties zijn in Iran net zo vanzelfsprekend als de friet en het bier in België.
Hoe kan een religie nu de wetenschap, waardoor religies als het ware worden ontdaan van hun geloof, ontkennen - en intussen zelf wel alles doen om aan te tonen, dat hun God ook uit een reageerbuisje kan zijn gekomen?
Tweespalt in Iran? Helaas niet.
Het dictatoriale regiem van de kindermoordenaar Ahmadinejad beroept zich wel op de koran, maar handelt er niet naar.
Hier, in Iran, wordt de koran gebruikt om een regiem in stand te houden, dat nog erger is dan dat in Saoedi-Arabië.(Nummer 3 op de lijst van christenvervolgers)
Jongeren die zelfmoord plegen zijn in Iran aan de orde van de dag.
In bus en trein en dergelijke zijn er aparte wagons voor mannen en voor vrouwen.
Wie als vrouw of meisje iets van haar haren laat zien, die wordt al snel ergens heengevoerd, waar vandaan de weg terug bijna onmogelijk is.
Er wordt in Iran heden ten dage nog steeds getreurd om de vele kinderen, die in de oorlog met Irak zijn overleden.
Natuurlijk houdt het regiem de mythe in stand dat al die honderdduizenden kinderen zichzelf helemaal vrijwillig hebben aangemeld om Iran te mogen helpen in de oorlog.
Niets is minder waar.
De kindermoordenaar Ahmadinejad heeft in de oorlog met Irak - als rechterhand van Khomeini - honderdduizenden kinderen de mijnenvelden ingestuurd met een plastic sleuteltje, waarmee zij, nadat ze omgekomen waren, de poort van de hemel zouden kunnen openen.
Hier een citaat uit de nieuwsbrief van Franklin ter Horst:
"De huidige leider Mahmoud Ahmadinejad, functioneerde gedurende de Irak -Iran oorlog als instructeur voor de Basiji-kinderen. In zijn toespraken van vandaag prijst hij met regelmaat de Basiji (doods) cultuur.
De gruwelijke geschiedenis van de mijnenvelden naderen een nieuw hoofdstuk. Een nieuwe, jonge generatie is jarenlang geïndoctrineerd door de waanzinnige Ayatollahs en hun aanhang, en zijn rijp gemaakt om als vrijwilligers opnieuw de 'mijnenvelden' ingestuurd te worden met de belofte dat allah op hen wacht in de hemel. Wat een afschuwelijke misleiding.
De kinderen van Khomeinisch revolutie, zijn de leiders van vandaag.
De strategie van Basiji was simpel: stuur golven kinderen de mijnenvelden in.
Het maakt niet uit hoe ze worden gedood, door vijandig vuur of opgeblazen door mijnen.
De volgende golf trok voorwaarts over de uiteengereten lichamen van de andere kinderen, om vervolgens hun eigen dood tegemoet gegaan.
Nadat zodoende een pad mijnenvrij was gemaakt, trokken de troepen van de Revolutionaire Garde met militaire voertuigen over de uiteengereten lichamen, de Irakese vijand tegemoet. Een Irakese officier zei in de zomer van 1982: "Ze kwamen in horden, met hun vuisten omhoog gestoken naar ons toe. Je kon de eerste golf neerschieten en dan de tweede totdat de lichamen lagen opeengestapeld."
In 1983 waren er naar schatting al 45. 000 Basiji kinderen naar het front gestuurd. Voordat ze de mijnenvelden werden ingestuurd kregen ze nog een sprookjesachtig verhaal te horen van een mysterieuze (spook) ruiter met een 'stralend gezicht' die op een wit paard aan de frontlijn zou verschijnen om hen aan te moedigen.
Het zou hier gaan om de 12e imam, de "goddelijke leider" die ook wel de Mahdi wordt genoemd.
Men schat dat er tijdens de Irak-Iran Oorlog, 100.000 kinderen als beesten door de Iranese leiders de dood in zijn gestuurd.
Dat in Iran een dergelijke doodscultuur heeft kunnen ontstaan, heeft alles te maken met hun religie.
Een zelfde beeld is te zien in de door de 'Palestijnen' bezette Bijbelse gebieden.
Ook hier heerst al jaren een zelfde soort doodscultuur.
In het begin van de oorlog stuurden de regerende mullahs aanvankelijk dieren de mijnenvelden in, waaronder ezels, paarden en honden.
Maar deze tactiek faalde, want nadat een aantal ezels waren opgeblazen, ging de rest er vandoor.
De ezels reageerden normaal- de angst voor de dood is natuurlijk.
Met de Basiji- kinderen hadden de mullahs dit probleem niet, de kinderen marcheerden in slagorde zonder probleem de dood in.
De jarenlange indoctrinatie bleek succes te hebben. Ook dit beeld is vandaag terug te zien onder de namaak Filistijnen.
Khomeini: 'leven is waardeloos en de dood is het hoogst haalbare, het begin van een onvervalst bestaan.'
Het is deze cultuur die Ahmadinejad's blik op de wereld voedt."
Uitsluitend een dictatoriaal regiem kan volhouden, dat er wordt geleefd volgens de religie, die ook de staatsreligie is.
Dat er in Iran heden ten dage erg veel jongeren zelfmoord plegen geeft al aan, dat van een religie in Iran geen sprake kan zijn.
Wat vele zelfdenkers al heel lang menen te weten is het feit: "De islam is geen religie maar een ideologie!!"
Wie nog mocht twijfelen kan ik aanraden om de documentaire van Jan Leyens te bekijken.
Dag.